Informacje pochodzą ze strony:
http://www.kampinoska.waw.pl
"Niezwykle ciekawa jest historia nadwiślańskiego osadnictwa holenderskiego na terenie Puszczy Kampinoskiej. Od wieków powszechnie znana była umiejętność obcowania tego ludu z żywiołem wodnym i zdolność jego ujarzmiania oraz czerpania z tego korzyści.
Olendrzy, bo tak ich nazywała miejscowa ludność, osiedlano na tak zwanym prawie holenderskim. Stanowiło ono, że osadnicy ci byli ludźmi wolnymi. Istnieją po dziś dzień ślady usprawnień, które wprowadzili Olendrzy i które stały się trwałym elementem kampinoskiego krajobrazu nadwiślańskiego.
Są to: wyniosłości terenu naturalne lub usypiska, na których budowano domy, chroniąc je w ten sposób przed zatopieniem wodami powodziowymi; miedze wysadzane wierzbami i topolami - drzewa wyznaczały niczym boje granice gospodarstwa osadnika podczas powodzi, a wiosną, kiedy kra ruszała, funkcjonowały jak izbice mostu; wiklinowe płotki stawiane dawniej pomiędzy drzewami w celu hamowania pędu wód powodziowych i zatrzymania żyznych rzecznych namułów podczas opadania wody."
